In deze editie het verhaal van Mar Seip.
Het begon allemaal zo'n 26 jaar geleden, toen een simpele reclame mijn leven zou veranderen. "Leer tekenen!", stond er in dikke letters gedrukt op het papier dat toevallig in mijn brievenbus belandde. De afzender was de Volksuniversiteit Rotterdam. Dat ene zinnetje opende voor mij de deur naar een leven lang vol creativiteit en creëren.
Mijn eerste stappen zette ik via cursussen zoals op Mavo en Havo niveau leren tekenen, tot aan een cursus over kunstgeschiedenis, het was allemaal zo fascinerend. Later nam ik in de avonden deel aan een cursus vrij tekenen, gehouden in de gezellige omgeving van Frankendael. Dit werd al snel het hoogtepunt van mijn week, met name dankzij onze lerares Ans.
Herinneringen aan die avonden zijn gekruid met humor. Ik herinner me nog die ene vervanger van Ans die met drie preien onder zijn arm kwam aangelopen. We dachten dat het het avondeten was, maar nee, het bleken de objecten om na te tekenen! Dat was het begin van vele lachbuien en creatieve ontdekkingen samen.
Toen de locatie en wijzelf verhuisden naar de stad, kwam Matthijs in beeld. Hij bracht een frisse wind in onze lessen. Hij introduceerde ons in de wereld van muurschilderingen, samen met Marian. De lessen werden nog vrijer en levendiger. Wat ik het meest koester, zijn niet alleen de werken die we creëerden, maar ook de gesprekken met een kopje thee en een koekje erbij. We deelden niet alleen kunst, maar ook stukjes van ons leven.
Nu hangt onze kunst door het hele gebouw, een constante herinnering aan onze creativiteit en de bezieling van Mathijs. Zijn lessen blijven me inspireren, zelfs na al die jaren. Ik heb besloten door te gaan met tekenen, schilderen en creëren, totdat mijn handen niet meer willen bewegen. Mijn hart is vervuld met dankbaarheid voor deze prachtige reis, en het is allemaal begonnen met dat ene papiertje, die ene oproep, van de Volksuniversiteit.
Note; bewonder de kunstwerken van Mar aan de buitenkant van ons Pand!
